Archiwa tagu: stwierdzenie nieważności

Pomoc prawna adwokata w uzyskaniu wyroku stwierdzającego, że małżeństwo zostało zawarte ważnie i nadal obowiązuje

Opublikowano przez

Udział adwokata w procesach o stwierdzenie nieważności małżeństwa kanonicznego naturalnie kojarzy się z pomocą prawną adwokata w celu uzyskania nieważności małżeństwa. Adwokat może jednak również brać udział w procesie działając na rzecz orzeczenia, że małżeństwo jest ważne i nadal obowiązuje. Adwokat ma do tego prawo, ponieważ zadaniem adwokata jest obrona praw stron, a nie obrona nieważności małżeństwa, chodź większość stron biorących udział w procesie rozumie obronę swoich praw, jako obronę nieważności małżeństwa. Adwokat może jednak również reprezentować stronę opowiadającą się za ważnością małżeństwa. Każda ze stron ma prawo do zajęcia stanowiska w procesie, czy uważa małżeństwo za ważne lub nie. Jeśli strona uzna, że małżeństwo było zwarte ważnie i nadal obowiązuję, udział adwokata w interesie takiej strony jest jak najbardziej zasadny. Tym bardziej, biorąc pod uwagę, że w dzisiejszych czasach ludzie zawierający małżeństwo nie mają w ogóle wiedzy, jakie prawo kanoniczne przewiduje obowiązki małżeńskie, co powoduje, że często dochodzi do rozpadu małżeństw z powodów bardzo błahych, lub z powodów problemów małżeńskich, które były jednak do przezwyciężenia.

Obroną ważności małżeństwa zajmuję się z urzędu obrońca węzła, który obligatoryjnie bierze udział w każdym procesie o nieważność. Jednak funkcję obrońcy węzła sprowadzają się w praktyce jedynie do formułowania pytań i przedstawienia pod koniec procesu uwag za ważnością. Udział adwokata w procesie w imieniu strony opowiadającej się za ważnością daje o wiele więcej. Po pierwsze adwokat dokonuje szczegółowej analizy stanu faktycznego sprawy, tym samym znajdując wszelkie fakty za ważnością. I następnie te fakty mogą być zwarte w piśmie do sądu kościelnego, w którym strona odpowiada na skargę, że opowiada się za ważnością. Adwokat ustala więc najpierw dokładnie stan faktyczny sprawy i tworzy całą strategię dowodową i koordynuje ją w procesie, wykonując na rzecz strony wszelkie czynności procesowe. Różnica więc między obrońcą węzła a adwokatem polega na tym, że adwokat oprócz tych czynności, które wykonuje obrońca węzła robi dla strony o wiele więcej, ponieważ obrońca bazuje wyłącznie na informacjach dostarczonych do sądu, adwokat zaś sam tworzy akta sprawy.

Warto też podkreślić, że prawo kanoniczne stwarza dziś duże możliwości stwierdzania nieważności małżeństwa, ponieważ kan. 1095 n. 3 stanowiący o nieważności małżeństwa z przyczyn natury psychicznej tak naprawdę stanowi katalog otwarty wszelkich możliwych przyczyn nieważności małżeństwa. W tej perspektywie udział profesjonalnego pełnomocnika w interesie strony dowodzącej, że małżeństwo jest ważne może być bardzo pomocny.

 

 

Wykluczenie nierozerwalności

Opublikowano przez

Proces o stwierdzenie niewazności małżeństwa

Wykluczenie nierozerwalności małżeństwa jest rodzajem częściowej symulacji. Polega ona na tym, że strona wchodząc w związek katolicki, zakładający nierozerwalność małżeństwa, życie ze sobą aż do śmierci, nie traktuje tego poważnie, i pozostawia sobie prawo do rozwodu. Najczęściej w sprawach, w których występuje taka sytuacja małżonek zakłada, że weźmie rozwód jeśli coś się w małżeństwie nie będzie układać, jeśli będą występować w nim jakieś poważne problemy.

Założenie wykluczające nierozerwalność musi nastąpić jeszcze przed zawarciem związku małżeńskiego i w chwili zawierania związku małżeńskiego. Kościół katolicki nie udziela rozwodów, oznaczających trwały i całkowity zanik pożycia duchowego i fizycznego, który może nastąpić po pewnym czasie. W postępowaniach o nieważność udowadnia się, że małżeństwo było nieważne od samego początku. A więc przyczyna nieważności musi istnieć od samego początku. Ukazanie, że ktoś nawet zaraz po zawarciu związku małżeńskiego założył, że weźmie rozwód, ale nie zakładał tego przed zawarciem związku, pod wykluczenie nierozerwalności już się nie kwalifikuje.

Założenie wykluczenia nierozerwalności musi być pewne. Nie może być to wahanie. Czyli osoba zawierająca małżeństwo musi być przekonana o tym, że jeśli coś się nie uda, na pewno weźmie rozwód. Często idzie to w parze z tzw. mentalnością rozwodową, światopoglądem tj. małżonek zanim jeszcze zawarł małżeństwo uważał, że każdy człowiek ma prawo do rozwodu. I może nawet przed zawarciem małżeństwa manifestować swoje poglądy w różnych sytuacjach np.: namawiając koleżankę, która wcześniej zawarła małżeństwo, które się nie układa, że nie powinna się męczyć i wziąć rozwód.

Jak widać, nie wystarczy napisać pisma do sądu kościelnego, że któraś ze stron wykluczała nierozerwalność, aby uzyskać stwierdzanie nieważności małżeństwa z powodu wykluczenia nierozerwalności. Uzyskanie nieważności z tytułu wykluczania nierozerwalności wymaga nie tylko wiedzy z zakresu prawa kanonicznego, ale też staranności przy dowodzeniu.